ΑΓΙΟΣ ΠΑΡΘΕΝΙΟΣ: Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΩΝ (Εορτή Ο Όσιος Παρθένιος, επίσκοπος Λαμψάκου, του οποίου τη μνήμη η Εκκλησία μας εορτάζει στις 7 Φεβρουαρίου, είναι γνωστός στους πιστούς ως προστάτης τους στην επάρατη νόσο του καρκίνου.

Ο Όσιος Παρθένιος έζησε στη Μικρά Ασία κατά τους χρόνους του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Ήταν υιός του διακόνου της Εκκλησίας Μελιτοπόλεως Χριστοφόρου, από τον οποίο διδάχθηκε την Ορθόδοξη πίστη.

Ενάρετος από μικρός, έγινε όπως οι Άγιοι Απόστολοι, ψαράς. Τα χρήματα που εισέπραττε από την πώληση των ψαριών δεν τα κρατούσε για τον εαυτό του αλλά τα μοίραζε στους πτωχούς από αγάπη προς αυτούς. Γι' αυτό και όταν τον ευχαριστούσαν εκείνος έλεγε: «Διατί με ευχαριστείτε; Δεν έχω καμία τέτοια αξίωση. Μήπως είμαστε ξένοι; Εμείς είμαστε αδελφοί. Τι απλούστερο και φυσικότερο από το να βοηθά αδελφός τους αδελφούς;».

Για την ενάρετη αυτού παρουσία χειροτονήθηκε ιερέας και αργότερα, επίσκοπος Λαμψάκου. Ο Άγιος ήταν πράος, υπομονετικός, φιλόξενος, μακρόθυμος, πάντοτε πρόθυμος για το ποίμνιό του.

Η αρετή και η ευσέβεια που έκρυβε στην ψυχή του ήταν τόσο πολύ μεγάλη, ώστε ο Θεός τον προίκισε με το χάρισμα της θαυματουργίας, για να μπορεί να εκδιώκει τους δαίμονες από τους ανθρώπους και να θεραπεύει κάθε είδους ασθένεια. Γι' αυτό προσφεύγουν σε αυτόν ιδιαίτερα οι πάσχοντες από τη νόσο του καρκίνου.

Ο Όσιος Παρθένιος κοιμήθηκε εν ειρήνη. Τμήμα της Αγίας Κάρας του φυλάσσεται στην Εύβοια, στην Ιερά Μονή Μακρυμάλλη της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκίδος.7 Φεβ.)

EYXH ΔΙΑ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ

(Ἐγκεκριμένη ἀπό την Ι.Σ. τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος)

[Ἀρ. Πρωτ. 1465/25-6-1984]

Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεός ἡμῶν, ὁ ἐπιτιμῶν τοῖς πνεύμασι τῆς ἀσθενείας καί την ὐγείαν τοῖς ἐπικαλουμένοις Σε ἐκ πόθου καρδίας και τῇ προς Σε πίστει ἐπιδαψιλεύων, ἐπάκουσον ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν, παρ΄οἷς, σύν ταῖς ἂλλαις, και ἡτῆς τοῦ καρκίνου μάστιγος δεινή ἀπειλή ἀφαρπάζουσα ἐκ μέσου ἡμῶν, μετά ἐπώδυνον νόσον καί ἐν βραχεῖ χρόνω, πατέρας, ἀδελφούς και τέκνα ἡμῶν, βαθεῖαν δε θλῖψιν και ὀδύνην, ἐκ τοῦ θανάτου αὐτῶν, ὃν εκ φεῦξαι οὐ δύνανται, προκαλοῦσαν πάσι.

Τῷ φωτιστικῷ και ἁγιαστικῷ σου Πνεύματι, Κύριε, ὁδήγησον τους ἐν ἰατρικῇ ἐπιστήμῃ ἐρευνῶντας εἰς την τοῦ κακοῦ τού ἐξολόθρευσιν, το φάρμακον και τον τῆς Θεραπείας τρόπον ἀποκαλύπτων, δύναμιν παράσχου τοῖς πάσχουσι και ὐπομονήν και ἀναψυχήν ἐν τοῖς πόνοις, πᾶσι δέ την θεραπείαν ψυχῇ και σώματι ἐπιβράβευσον, πρεσβείαις τῆς 'Υπερευλογημένης Δεσποίνης Ἠμῶν Θεοτόκου και Ἀειπαρθένου Μαρίας, τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς, Ἧς το ὒδωρ ἐν τῇ βασιλίδι τῶν πόλεων ἐπιχυθέν ἀσθενούσῃ έκ καρκίνου, το πάθος ἒπαυσε, τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Παρθενίου, ἐπισκόπου Λαμψάκου, τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί θαυματουργῶν Ἀναργύρων, τοῦ αγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος και Ἰαματικού Παντελεήμονος και πάντων Σου τῶν Ἁγίων. Ἀμήν.

Οι τρείς Ιεράρχες Άγιος Βασίλειος ο Μέγας. Γεννήθηκε το 330 μ.Χ. στην Kαισάρεια της  Καππαδοκίας της Μ. Ασίας . Γόνος πολύτεκνης οικογένειας. Ο πατέρας του, Βασίλειος, και η μητέρα του, Εμμέλεια,  απέκτησαν (9) εννέα παιδιά, από τα οποία τα (5) πέντε  αναδείχθηκαν άγιοι της 'Εκκλησίας μας (Βασίλειος , Μακρίνα, Ναυκράτιος, Γρηγόριος επίσκοπος Νύσσης, Πέτρος επίσκοπος Σεβαστείας). Σπούδασε στην  Αθήνα. Μόνασε στον πόντο. "Έγινε επίσκοπος Καισαρείας  το  370μ.Χ. Υπήρξε : - Μέγας κοινωνικός εργάτης . "Έχτισε την περίφημη «Βασιλειάδα». - Μέγας οργανωτής της μοναστικής ζωής και πατέρας  του  μοναχισμού στη   Μ. Ασία.  -Μέγας Θεολόγος και συγγραφέας. Έγραψε τα  «'Ασκητικά», ομιλίες στην «"Εξαήμερο», «Θεια  Λειτουργία» ( ή οποία φέρει το όνομα του και  τελείται  (10)  φορές  το χρόνο ) και άλλα. πολλά .  - Μέγας υπερασπιστής της αλήθειας της πίστης. Υπερασπίστηκε σθεναρά την 'Ορθοδοξία έναντι της   κρατικής   βίας και αυθαιρεσίας των αρειανόφιλων   βασιλέων   Ιουλιανού και  Ουάλη Β' Ο Μέγας Βασίλειος εκοιμήΘη την 1η 'Ιανουαρίου  του  379 μ.Χ,. σε ηλικία 49 μόλις ετών.

Ο Άγιος Γρηγόριος, ένας Θεολόγος ποιητής. Γεννήθηκε το 329 μ.Χ. στην Αριανζό, ένα χωριό κοντά στη   Ναζιανζό της Καππαδοκίας όπου ο πατέρας του ήταν επίσκοπος. «.0 πρώτος των εραστών της σοφίας» κατά δήλωση του,   απέκτησε μεγάλη μόρφωση. Συσπουδαστής και αδελφικός φίλος του Μ. Βασιλείου. Ασκήτεψε στον Πόντο. Το 361 μ.Χ. χειροτονείται διάκονος και πρεσβύτερος και το 372μ.Χ. επίσκοπος Σασίμων. Το 380 μ.Χ. καλείται στη Bασιλεύουσα για να  καταπολεμήσει τους Αρειανούς που επικρατούσαν εκεί, πράγμα που καταφέρνει αφού , μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα (2) δύο μόλις  ετών, τους επαναφέρει στην 'Oρθοδοξία και εκλέγεται Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως . Οι συνεπίσκοποι του όμως, τον φθονούν και τον υπονομεύουν. Ηρωική πράξη της παραίτησης του από τον πατριαρχικό   Θρόνο, βάζει τέλος στην ταραχή και τη διχόνοια και επιφέρει την  ειρήνη στη ζωή της Εκκλησίας. Αποσύρεται από την δημόσια δράση και αφιερώνει τον  υπόλοιπο χρόνο της ζωής του στη συγγραφή Θεολογικών έργων  και των αξεπέραστων χριστιανικών ποιημάτων του ('Έγραψε 407 ποιήματα, με 20.000 στίχους). Φιλάσθενος από  μικρός ο άγιος , αρρωσταίνει  βαριά  και  στις   25 'Iανουαρίου του 390 μ.Χ. η αγία του ψυχή φτερουγίζει στον Kύριο και  Θεό της.

Ο  Άγιος Ιωάννης,ο Χρυσός Άγιος.    Γεννήθηκε το 354 μ.Χ. στην Αντιόχεια. Έλαβε μεγάλη  μόρφωση. Σε ηλικία 20 ετών γίνεται μοναχός. Ζει ασκητικότατα. Το 383 μ.Χ. χειροτονείται ιερέας. Το 398 μ.Χ. Εκλέγεται, παρά τη Θέληση του Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως . Υπήρξε: -0 μεγαλύτερος εκκλησιαστικός συγγραφέας. Τα έργα   του  φτάνουν τις (2000) δυο χιλιάδες. -0 μεγαλύτερος μελετητής και εξηγητής της  Αγίας  Γραφής. -Απ' τους μεγαλύτερους κοινωνικούς εργάτες (έτρεφε καθημερινά στην Κων/πολη (7000) επτά χιλιάδες απόρους).  - Πρότυπο ποιμένα - αρχιερέα. Διακρίνεται για την προσφορά του στην ιεραποστολή και τη λατρεία. -Απ' τους πιο φλογερούς μαχητές της αλήθειας και των   δικαίων της 'Εκκλησίας . Συγκρούστηκε με την διαφθορά  των ανακτόρων, τις καταχρήσεις των πλουσίων, τους σιμωνιακούς ιερείς , καθαρίζοντας την 'Εκκλησία από κάθε αντικανονικότητα και κάθε μίασμα. Oι αγώνες του αυτοί,   του  απέφεραν πολλά  βάσανα και κακουχίες και τέλος την εξορία  και  το  θάνατο. Το «χρυσό στόμα» του 'Ιωάννη σίγησε για πάντα στις  14 Σεπτεμβρίου του 407 μ.Χ. στα Κόμανα του Πόντου  όπου  βρισκόταν εξόριστος από τους βασιλείς . Η 'Εκκλησία   τιμά την μνήμη του στις 13 Nοεμβρίου και την   ακομιδή  των λειψάνων του στις 27 'Ιανουαρίου.

Γιατί καθιερώθηκε ο κοινός εορτασμός των Τριών Ιεραρχών Διότι oι Bυζαντινοί τότε, ενδιαφερόταν για τα εκκλησιαστικά Θέματα τόσο, όσο εμείς σήμερα για τα. πολιτικά, τα κοινωνικά και τα αθλητικά. "Έτσι έφτασαν στο σημείο, να μαλώνoυν, χωριζόμενοι μάλιστα, σε τρεις αντιμαχόμενες παρατάξεις και για το ποιος  από τoυς  Τρεις  Ιεράρχες είναι ο πιο σπoυδαίος και σημαντικός και άρα Θα' έπρεπε γι' αυτό, να τιμάται περισσότερο από τoυς   αλλoυς δύo.            Στη διαφωνία αυτή, έδωσε «σολομώντεια λύση», ο Mητροπολίτης Eυχαίτων του Πόντoυ 'Ιωάννης ο Mαυρόπoυς, ο  οποίος είπε πώς και οι τρεις άγιοι είναι ισάξιοι και ισότιμοι και θα'πρεπε και οι τρεις μαζί, σε κoινη ημερoμηνία (στις 30 Ιανoυαρίου μήνα  κατά τον οποίον εoρτάζoυν και οι Τρεις Πατέρες),και να τιμώνται, σύμφωνα και με δική τoυς άλλωστε επιθυμία όπως ίδιοι του φανέρωσαν σε ένα όραμα τoυ.

Προστάτες της παιδείας Ποιός και πότε καθιέρωσε να Θεωρούνται και να τιμώνται ως  προστάτες τής παιδείας οι Τρεις Ιεράρχες, δεν είναι γνωστό. Από τα χρόνια της Toυρκoκρατίας όμως, υπήρχε το έθιμο, τα ελληνικά σχολεία να εχoυν αυτoυς τους Τρεις Άγίους, ως προστάτες τoυς και να γιoρτάζoυν τη  μνήμη  τους. Aυτό το έθιμο διατήρησε  και  συνέχισε το Πανεπιστήμιo Αθηνών, το όποίο καθιέρωσε και επίσημα πλέον, με απόφασή της Συγκλήτoυ τoυ, το 1842-43, τη γιoρτή των Τριών "Ιεραρχών, ως γιoρτή της παιδείας. Απολυτίκιον Tριώv Iεραρχών. Hχος α' Τους τρεις μεγίστους φωστήρας της τρισιλίου Θεότητος, τους την Οικουμένην ακτίσι, δογμάτων Θείων πυρσεύσαντας , τους μελιρρύτους ποταμούς της  σοφίας, τους την κτίσιν πάσαν, Θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας, Bασίλειoν τον μέγαν, και τον θεολόγον Γρηγόριον, συν τω κλεινώ Ιωάννη, τω  την γλώτταν χρυσόρρημονι. Πάντες οι των λόγων αυτών  ερασταί, συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν, αυτοί γαρ τη  Τριάδι υπέρ ημών αεί πρεσβεύουσιν.

Ὁ Θεὸς σπλαχνίζεται τοὺς πάντες [...] Ἀγάπησε τόσο τοὺς ἀνθρώπους, ὥστε σήκωσε πάνω Του τὸ βάρος ὅλου τοῦ κόσμου [...] Κι ἀπὸ ἐμᾶς θέλει ν’ ἀγαπᾶμε τὸν ἀδελφό μας. 

Ένα Μήνυμα για σένα !!!!!!

Ποῦ ἐστιν ᾽Εκεῖνος;᾽

Στήν ἀναζήτηση τοῦ Χριστοῦ καί μάλιστα ὡς Σωτήρα τῆς ζωῆς μας δέν ὑπάρχει ἕνας δρόμος. Κι ἀπό τήν ἄλλη κανείς δέν μπορεῖ νά ἐξασφαλίσει τή συγκεκριμένη ἀπάντησή Του. ᾽Εμεῖς (πρέπει νά) Τόν ἀναζητοῦμε κι ᾽Εκεῖνος θά κρίνει τό ποῦ καί τό πῶς τῆς ἐμφάνισής Του. Αὐτό πού γνωρίζουμε εἶναι ὅτι ἡ ἐμφάνισή Του αὐτή ἔχει πάντα τό στοιχεῖο τῆς ἔκπληξης: ἔρχεται ἐκεῖ πού δέν τό περιμένεις καί πού ῾φαίνεται᾽ ὅτι δέν συντρέχουν οἱ συνθῆκες τῆς παρουσίας Του. ῎Ερχεται ῾κεκλεισμένων τῶν θυρῶν᾽ ἤ ἐκεῖ πού παλεύεις μέ τά κύματα τῆς ζωῆς, ἕτοιμος νά καταποντιστεῖς – κι ᾽Εκεῖνος εἶναι πάνω στά κύματα δίπλα σου.
Πλησιάζεις κάποιον πού πιστεύεις ὅτι μπορεῖ νά σέ βοηθήσει γιά νά Τόν βρεῖς καί ἀκοῦς ᾽Εκεῖνον νά σέ προσφωνεῖ μέ τ᾽ ὄνομά σου. Συνοδοιπορεῖς μέ ἄγνωστο καί σοῦ ῾βγαίνει᾽ ὁ ῎Ιδιος ῾ἐν ἑτέρᾳ μορφῇ᾽. ῎Ερχεται κυρίως στήν ῾κλᾶσιν τοῦ ἄρτου᾽, στό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, καί μόλις Τόν αἰσθανθεῖς καί πᾶς νά Τόν ῾πιάσεις᾽, ῾ἄφαντος γίνεται ἀπό Σοῦ᾽. Μά ἐκεῖ πού μᾶς εἶπε ὅτι θά Τόν βρίσκουμε πάντα στήν ὅποια ἀναζήτησή μας εἶναι στό πρόσωπο τοῦ κάθε ἀδελφοῦ, καί μάλιστα τοῦ ἐλαχίστου. ῾᾽Εφ᾽ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοί ἐποιήσατε᾽!

Πρωτ.π. Γεώργιος Δορμπαράκης

Ένα πολύ σημαντικό μήνυμα για όλους μας !!!!

Αν ανοίξετε την καρδιά μου, θα βρείτε μέσα τον Χριστό» 

Κάποιο αγοράκι μπήκε επειγόντως στις Πρώτες Βοήθειες ενός νοσοκομείου. Ύστερα από επείγουσες εξετάσεις, ο γιατρός αποφάνθηκε τα εξής: «Θα ανοίξω την καρδιά σου…»

Το αγοράκι τον διέκοψε απότομα: «Μέσα στην καρδιά μου θα βρείτε το Χριστό»

Ο χειρουργός τον κοίταξε περίεργα και καθώς δεν πίστευε, σούφρωσε τα φρύδια του και του είπε:
«Θα ανοίξω την καρδούλα σου για να διαπιστώσω τις βλάβες που σου προκάλεσε η αρρώστια σου…»

«Ναι, αλλά όταν ανοίξετε την καρδιά μου, θα βρείτε το Χριστό.»

Ο γιατρός έριξε ένα βλέμμα περίεργο προς τους γονείς του που κάθονταν ήρεμοι πλάι του και συνέχισε: «Όταν διαπιστώσω τις βλάβες, θα κλείσω την καρδιά και το στήθος σου και θα αποφασίσω τι θα κάνω.»

«Σύμφωνοι, αλλά θα βρείτε το Χριστό μέσα στην καρδιά μου. Η Αγία Γραφή λέει, πως ο Χριστός κατοικεί εκεί μέσα. Όλοι οι εκκλησιαστικοί ύμνοι λένε, πως ο Χριστός κατοικεί εκεί, μέσα στην καρδιά μας. Εσείς θα τον βρείτε μέσα στη δική μου καρδιά.»

Ο καρδιοχειρουργός απηύδησε: «Θα σου πω τι ακριβώς θα βρω μέσα στην καρδιά σου. Θα βρω ένα φθαρμένο καρδιακό μυ, μια μειωμένη κυκλοφορία αίματος και εξασθενημένα αιμοφόρα αγγεία. Και τότε θα μπορώ, αν ξέρω, αν έχω τη δυνατότητα να σε κάνω καλά.»
«Και θα βρείτε επίσης και το Χριστό, που βρίσκεται εκεί…»

Ο γιατρός βγήκε από την αίθουσα εξετάσεως ενοχλημένος. Καημένο παιδί…!

Όπως είχε προβλέψει, προέβη στη χειρουργική επέμβαση…Οι βλάβες ήταν σημαντικές, καθώς είχε προβλέψει, σύμφωνα με την εικόνα των εξετάσεων. Δεν μπορούσε να κάνει τίποτα…

Όταν τελείωσε το χειρουργείο, κάθισε στο γραφείο του για να καταγράψει στο τετράδιο χειρουργείου τις σημειώσεις του σχετικά με την επέμβαση: κατεστραμμένη αορτή, κατεστραμμένη πνευμονική φλέβα, εκτεταμένη μυϊκή εκφύλιση. Καμιά ελπίδα μεταμόσχευσης. Καμιά ελπίδα ίασης. Θεραπεία: παυσίπονα και απόλυτη ανάπαυση. Πρόγνωση (σταμάτησε): ο θάνατος θα επέλθει μέσα στο χρόνο…

Άφησε τον Η/Υ και σηκώθηκε…Απευθύνθηκε στο Χριστό του μικρού: ¨Γιατί, αναφώνησε, γιατί το έκανες αυτό; Το έστειλες εδώ. Το έστειλες μ΄αυτό το κακό. Το καταδίκασες να πεθάνει μικρό απ’ αυτό το κακό. Γιατί; Γιατί;»

Τότε στο βάθος του είναι του, άκουσε μια φωνή να του απαντά: «Αυτό το παιδί δεν είναι προορισμένο να ζήσει μακροπρόθεσμα στο δικό σας ποίμνιο. Αυτό το παιδί ανήκει στο δικό μου ποίμνιο και έτσι θα είναι για πάντα. Εδώ, στο δικό μου ποίμνιο, δεν υπάρχει κανένας πόνος. Θα ανακουφιστεί τόσο, όσο δε φαντάζεσαι. Κάποια μέρα, οι γονείς του θα το συναντήσουν εδώ και θα γνωρίσουν την ειρήνη. Το ποίμνιό μου θα συνεχίσει να αυξάνεται.»

Δάκρυα έτρεχαν στα μάτια του καρδιοχειρουργού. Όμως τα αισθήματά του ενάντια στο Θεό, γεμάτα εγωισμό, αντιδρούσαν μέσα του: «Έπλασες αυτό το πλάσμα, έπλασες αυτή την καρδιά. Είναι καταδικασμένο να πεθάνει μέσα σε λίγους μήνες…γιατί;»

Η φωνή μέσα του απάντησε: «Το παιδί πρέπει να επιστρέψει στο δικό μου ποίμνιο γιατί έχει εκτελέσει το καθήκον του. Δεν έπλασα το παιδί μου στη γη για να το χάσω, αλλά για να ξαναβρεθεί ένα άλλο χαμένο πρόβατο.»

Ο γιατρός κατάλαβε πως αυτό το παιδί δεν ήρθε εκεί τυχαία…ήρθε γι’ αυτόν…Ο ίδιος είχε λάβει μια χριστιανική μόρφωση…Οι αναμνήσεις χόρευαν μέσα στο νου του. Εξ αιτίας των πολλών επαγγελματικών του επιτυχιών, η ψυχή του είχε γίνει η τελευταία του φροντίδα.

Μπήκε στο θάλαμο του παιδιού, κάθισε πάνω στο κρεβάτι του, έχοντας απέναντί του τους γονείς του.

Το αγοράκι ξύπνησε και ψέλλισε: «Ανοίξατε την καρδιά μου;»
«Ναι!»,απάντησε συγκινημένος ο γιατρός.
«Και τι βρήκατε;», ρώτησε ο μικρός.

« Βρήκα το Χριστό», απάντησε ο χειρουργός, κλαίγοντας σαν το μικρό παιδί που ήταν ο ίδιος, πριν από πενήντα χρόνια… 

Το παιδί και ο γιατρός έγιναν οι καλύτεροι φίλοι…

Λίγες όμορφες εικόνες από την μικρή αλλά τόσο σημαντική γιορτή μας  αφιερωμένη στους καλούς παππούδες και γιαγιάδες του γηροκομείου Πειραιά που με τόση αγάπη και χαρά μας δέχτηκαν,τους ευχαριστούμε για την αξέχαστη αυτή εμπειρία, η Αγάπη , το χαμόγελο, και οι ευχές σας  θα είναι πάντα χαραγμένες στην ψυχή μας !!!

. 

Στη ζωή σου θα μάθεις να προχωράς .θα μάθεις να κάνεις όνειρα . Να αγωνίζεσαι να τα πετύχεις ... 
Ο δρόμος σου, όμως ,δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα . Θα συναντήσεις εμπόδια ,αρνήσεις ,δυσκολίες . Εκεί θα δοκιμαστείς . Εκεί είναι που θα κοπιάσεις . Εκεί θα αποδειχτείς γνήσιος ή ψεύτικος .
Στο δρόμο σου φίλε /η ,θα δείς και τη βροχή και τον ήλιο .θα δείς τον ουρανό να σκεπάζεται με σύννεφα . Όμως ,θα δείς και το ουράνιο τόξο ....
Γιατί έτσι είναι η ζωή . Μια χαρμολύπη . Μια βίωση ,μια Εναλλαγή εμπειριών . Καθώς ,λοιπόν ,θα προχωράς ,ένα πράγμα να θυμάσαι :<<ΠΟΤΕ ΣΟΥ ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙΣ ΝΑ ΕΛΠΙΖΕΙΣ >> Π.Αντρέας Κονάνος 

Έτσι και εσείς παιδιά μου,  ποτέ σας να μην σταματάτε να ελπίζετε  ο θεός έχει για όλους ,και κάτι ακόμα αν στην ζωή σας τα πράγματα δεν έρχονται όπως θέλετε είναι γιατί ο θεός έχει καλύτερα σχέδια για μας !!!!

 

<<Ποτέ μην σταματάτε να ελπίζετε >>