Περί λογισμών και περί πλάνης
«Να ενθυμείσαι και να φοβείσαι δύο λογισμούς. Ο ένας λέγει: Είσαι άγιος, ο δε άλλος: Δεν θα σωθείς. Και οι δύο αυτοί λογισμοί είναι εκ του εχθρού, και δεν υπάρχει σε αυτούς αλήθεια. Εσύ όμως να σκέπτεσαι: Εγώ είμαι μέγας αμαρτωλός, αλλά ο ελεήμων Κύριος αγαπά πολύ τους ανθρώπους και θα συγχωρήσει και σε μένα τις αμαρτίες μου.
Πίστευε έτσι και θα γίνει κατά την πίστη σου: Θα συγχωρήσει ο Κύριος. Μη βασίζεσαι όμως στους δικούς σου αγώνες, έστω κι αν είσαι μέγας ασκητής. Ένας ασκητής μου έλεγε: « Βεβαίως θα ελεηθώ, γιατί κάνω τόσες μετάνοιες κάθε ημέρα». Όταν όμως ήλθε ο θάνατος, τότε διέρρηξε το υποκάμισό του.
Έτσι, όχι για τις ασκήσεις μας, αλλά δωρεάν, κατά τη χάρη Αυτού, ελεεί ο Κύριος. Ο Κύριος θέλει την ψυχή να είναι ταπεινή, άκακη και να συγχωρεί τους πάντες με αγάπη∙ τότε και ο Κύριος συγχωρεί με χαρά. Ο Κύριος αγαπά όλους, και εμείς οφείλουμε να μιμούμαστε Αυτόν και να αγαπούμε όλους, και εάν δεν μπορούμε, τότε πρέπει να παρακαλούμε, και ο Κύριος δεν θα αρνηθεί και θα βοηθήσει με τη χάρη Του».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου