Για τον Γέροντα Ιωάννη και για το σπήλαιο Σάψας
«Κάποιος γέροντας κατοικούσε στο μοναστήρι του αββά Ευστόργιου, τον οποίο ο αρχιεπίσκοπος Ιεροσολύμων, που τώρα αναπαύεται με τους αγίους μας, θέλησε να εγκαταστήσει ηγούμενο του μοναστηριού. Αυτός όμως δεν δέχτηκε λέγοντας: «Θέλω να πάω στο όρος Σινά, γιατί το έχω τάμα». Ο αρχιεπίσκοπος όμως επέμενε φορτικά να γίνει ηγούμενος κι ύστερα να πάει στο Σινά. Επειδή όμως δεν συγκρατιόταν εκεί ο γέροντας, του επέτρεψε να φύγει, αφού του απόσπασε την υπόσχεση ότι θα δεχτεί το αξίωμα μετά την επιστροφή. Μ’ αυτήν την υπόσχεση αποχαιρέτησε τον αρχιεπίσκοπο και άρχισε την οδοιπορία για το όρος Σινά, παίρνοντας μαζί και τον υποτακτικό του.
Πέρασε τον ποταμό Ιορδάνη και μετά από ένα σημείο, δηλαδή μετά από ένα μίλι περίπου, έπιασαν τον γέροντα ρίγη και πυρετός. Επειδή λοιπόν δεν μπορούσε να περπατήσει, γύρεψαν και βρήκαν μία μικρή σπηλιά και μπήκαν μέσα, για να αναπαυτεί ο γέροντας. Καθώς λοιπόν επέμενε ο πυρετός και δεν μπορούσε ο γέροντας σχεδόν ούτε να κινηθεί – βρισκόταν τρεις μέρες μέσα στο ίδιο σπήλαιο – βλέπει στον ύπνο του κάποιον ο οποίος του έλεγε: «Πες μου, γέροντα, πού θέλεις να πας;» Απαντά σ’ αυτόν που παρουσιάστηκε: «Στο όρος Σινά». Του λέει ο άλλος: «Μη, σε παρακαλώ, μην πηγαίνεις». Επειδή όμως δεν έπεισε τον γέροντα, έφυγε.
Ο πυρετός όμως συνεχιζόταν όλο και πιο έντονος. Την επόμενη νύχτα του παρουσιάζεται ξανά ο ίδιος με το ίδιο παρουσιαστικό και του λέει: «Τι θέλεις, καλόγερε, να κουραστείς; Άκουσέ με και μην πηγαίνεις πουθενά». Του λέει ο γέροντας: «Και συ ποιος είσαι;» Του αποκρίνεται ο εμφανισθείς: «Εγώ είμαι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής∙ και γι’ αυτό σου λέω να μην πας πουθενά, γιατί τούτο το μικρό σπήλαιο είναι μεγαλύτερο από το όρος Σινά. Επειδή πολλές φορές ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός ήρθε σε τούτο να με επισκεφτεί. Δώσ’ μου λοιπόν τον λόγο σου ότι θα κατοικήσεις εδώ κι εγώ σου δίνω την υγεία».
Ο γέροντας το δέχτηκε ευχάριστα κι έδωσε τον λόγω του ότι παραμένει στο σπήλαιο. Κι έγινε υγιής στη στιγμή κι έμεινε σ’ αυτό μέχρι τέλους της ζωής του. Έκανε εκείνο το σπήλαιο εκκλησία, συγκέντρωσε μάλιστα και αδελφότητα.
Είναι ο τόπος ο επονομαζόμενος Σάψας. Αριστερά του βρίσκεται ο χείμαρρος Χωράθ, «ο επί πρόσωπον του Ιορδάνου», στον οποίο έστειλε ο Θεός τον Ηλία τον Θεσβίτη τον καιρό της αβροχίας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου