ΑΓΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΚΑΛΛΙΠΟΛΕΩΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

ΕΟΡΤΙΕΣ ΠΑΣΧΑΛΙΝΕΣ ΕΥΧΕΣ

Ἀγαπητοί μας ἀδελφοί καί ἀδελφές,

Μέ τήν Χάριν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ μας, φθάνουμε γι’ἄλλη μιά φορά στήν Ἁγία καί Μεγάλη Ἐβδομάδα τῶν Ἁγίων καί Ἀχράντων Παθῶν τοῦ Θεανθρώπου Λυτρωτοῦ μας, Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καί στήν Ἁγία Του Ἀνάσταση, τό Ἅγιον Πάσχα. Ἑορτάζουμε καί πάλι τίς μεγάλες αὐτές σωτηριολογικές ἑορτές. Ἀλλά, πῶς τίς ἑορτάζουμε; Τό ἐρώτημα αὐτό ἔχει μεγάλη σημασία. Ἐάν τίς ἑορτάζουμε, χωρίς νά ἔχουμε μετανοήσει, χωρίς νά ἔχουμε ἐξομολογηθεῖ καί χωρίς νά ἔχουμε κοινωνήσει τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, τοῦ Τιμίου Σώματος καί Αἵματος τοῦ Κυρίου, τότε ποιά ἡ ὠφέλεια; Οὐδεμία. Μᾶλλον ζημία ἔχουμε καί μάλιστα μεγάλη. Διότι, τότε τό Πάσχα δέν ἔχει κανένα νόημα. Τότε τό Πάσχα οὔτε χριστιανικῶς, οὔτε κἄν ἰουδαϊκῶς ἑορτάζεται, ἀλλά εἰδωλολατρικῶς. Ἡ ἐπιφάνεια χριστιανική, ἀλλά τό βάθος εἰδωλολατρικό. Πάσχα χωρίς Χριστό! Ἄς ἀκούσουμε τί λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ κορυφαῖος τῶν Ἀποστόλων, στήν Α΄ πρός Κορινθίους ἐπιστολή του˙ «Ὥστε ἑορτάζωμεν μή ἐν ζύμῃ παλαιᾷ μηδέ ἐν ζύμῃ κακίας καί πονηρίας, ἀλλ’ἐν ἀζύμοις εἰλικρινείας καί ἀληθείας» (Α΄ Κορ. 5, 8), δηλ. «ὥστε ἄς ἑορτάζουμε τό Πάσχα μας ὄχι ἑπτά ἡμέρες, ὅπως οἱ Ἑβραῖοι, ἀλλά σέ ὅλη μας τή ζωή. Καί ὄχι μέ τό παλαιό προζύμι τῶν ἰουδαϊκῶν τύπων, οὔτε μέ τό προζύμι τῆς κακίας καί πονηρίας τοῦ κόσμου, ἀλλά μέ τά ἄζυμα τῆς χριστιανικῆς ἀληθείας καί εἰλικρινείας, δηλ. μέ βίο εὐθύτητος καί ἀγνότητος».

Θέλουμε, ἀγαπητοί μας ἀδελφοί καί ἀδελφές, νά ἑορτάζουμε τό Πάσχα, ὄχι μόνο μιά φορά τό ἔτος, ἀλλά καθημερινῶς, καί ὀλόκληρη ἡ ζωή μας νά εἶναι ἕνα συνεχές Πάσχα λαμπρό καί χαρμόσυνο; Ἄς πιστέψουμε στόν Χριστό. Ἄς ζήσουμε, ὅπως θέλει ὁ Χριστός, μακρυά  ἀπό  κάθε ἁμαρτία. Ἄς ἔχουμε ἀγαθή συνείδηση. Δέν τά ἔχουμε αὐτά; Τότε οὔτε τήν ἡμέρα τοῦ Πάσχα θά ἑορτάσουμε Πάσχα! Θά εἴμαστε ταλαίπωροι ἄνθρωποι, σκεπτικοί καί μελαγχολικοί, μέ ἱσόβιο ἄγχος, πού εἶναι τό ψυχικό νόσημα τοῦ αἰῶνος μας, καί, παρ’ ὅλες τίς τυχόν διαχύσεις καί διασκεδάσεις τῶν ἡμερῶν αὐτῶν, θά εἴμαστε ἀλύτρωτοι νοσταλγοί τῆς ψυχικῆς ἐλευθερίας.

Ἀγαπητοί μας ἀδελφοί καί ἀδελφές! Εἴθε τό φετεινό Πάσχα νά γίνει ἡ ἀρχή μιᾶς νέας περιόδου τῆς ζωῆς μας, τῆς ὁποίας κέντρο νά μήν εἶναι τίποτε ἄλλο, πρᾶγμα, πρόσωπο ἤ ἰδέα, ἀλλά ὁ πάσχων, σταυρωθείς, ταφείς καί ἀναστάς Χριστός, τόν Ὁποῖο τά πλήθη τῶν λελυτρωμένων ὑμνοῦν καί δοξάζουν εἰς αἰῶνας αἰῶνων. Εἴθε, τέλος, ἡ ζωή μας νά εἶναι σταυροαναστάσιμη, νά ὑπομένουμε τίς δοκιμασίες καί τίς θλίψεις τῆς ζωῆς ὡς Σταυρό, τόν ὁποῖο ἀκολουθεῖ ἡ Ἀνάσταση, καί τώρα μέν νά μετέχουμε στήν πνευματική ἀνάσταση, ἐγειρόμενοι ἀπό τίς πνευματικές μας πτώσεις, κατά δέ τήν Δευτέρα Παρουσία καί τήν κοινή σωματική ἀνάσταση νά ἀξιωθοῦμε τῆς ἐνδόξου Ἀναστάσεως.                  

Μέ σταυροαναστάσιμες ἑόρτιες εὐχές,

Καλή Σταύρωση καί καλή Ἀνάσταση!

Χριστός Ἀνέστη! Ἀληθῶς ἀνέστη ὁ Κύριος!

Ἐν Χριστῷ Σταυρωθέντι καί Ἀναστάντι,

Οἱ ἱερεῖς τοῦ Ναοῦ

Ἅγιον Πάσχα 2016